Podczas całego tygodnia poruszaliśmy na naszych zajęciach wszelkie nurtujące nas rzeczy związane z pracą dorosłych. Przedszkolaki często opowiadając o pracy dorosłych opowiadały o własnych spostrzeżeniach bądź też usłyszane podczas rozmów dorosłych rzeczy.
Kilka cytatów:
…”A mój tata siedzi na komputerze i rządzi innymi żeby robili co im kazał…”
…”mama siedzi w komputerze i liczy i jeszcze pije kawę”…
…”moja mama siedzi w domu, to nic nie robi”…
..”moja mama nie lubi chodzić do pracy bo tam kłóci się z wujkiem..”
Celem ogólnym tego tematu było:
– stwarzanie okazji do poznawania różnych zawodów i wskazywania na społeczną użyteczność pracy ludzkiej,
– zapoznanie dzieci z atrybutami charakterystycznymi dla danego zawodu,
– kształtowanie świadomości kulturowej poprzez zapoznanie z „ginącymi” zawodami,
– organizowanie sytuacji sprzyjających poszerzaniu zasobu słownictwa o nowe nazwy i związane z nimi pojęcia
– rozwijanie myślenia przyczynowo skutkowego;
Dzieci chętnie wzięły udział w prowadzonych rozmowach, wspólnie oglądały programy edukacyjne dzięki czemu miały możliwość poznać na czym polega praca zawodowa dorosłych. Rozwiązywały zagadki słuchowe, słowne oraz obrazkowe. Podsumowaniem tego tygodnia była wycieczka w teren, gdzie dzieci miały możliwość samodzielnego odnajdywania pracy zawodowej dorosłych podczas codziennych czynności, np.:
– sprzedawca w sklepie
– taksówkarz
– kierowca autobusu,
– kopalnia, gdzie pracują górnicy
– Przychodnia lekarska, gdzie pracują :laboranci, pielęgniarki, lekarze, recepcjonistki itp.
Sówki miały również możliwość spojrzenia na pracę niektórych pracowników szkoły/przedszkola:
– konserwatora
– kucharek
– intendentki
– sekretarki
– bibliotekarki.
Wszystkim bardzo dziękujemy za poświęcony nam czas i rozmowę 😊
Dzieci zrozumiały na czym polega praca w wybranych zawodach.
– Jaki zawód będę miała? –
pyta babcię Maja.
– Nie wiem, Maju… A ty sama
kim byś zostać chciała?
Maja na to: – Jeszcze nie wiem,
plany się zmieniają.
Czasem wiem już, czasem nie,
myśli wciąż biegają…!
Być lekarzem raz bym chciała,
który dzieci leczy
i naklejkę „Dzielny Pacjent”
na koniec im wręczy.
Może też nauczycielem,
albo podróżnikiem…
W klubie fitness instruktorem…
A może lotnikiem?
Jest zawodów pięknych wiele.
Wybór bardzo trudny.
Gdy podrosnę, zdecyduję.
Oby nie był nudny!
Teresa Błaszczyk.
opracowała Katarzyna Bałaj